004. Katarzyna Bonda - Florystka.

Na początku pragnę podziękować za ponad 400 wyświetleń! ♥

Tej recenzji nie planowałam wcześniej, jednak stwierdziłam, że skoro skończyłam książkę kilka dni temu, to lepiej będzie napisać ją "na świeżo", niż po upływie kilku tygodni :) Dziś zajmę się książką "Florystka" Katarzyny Bondy.

Może najpierw opowiem coś o samej autorce. Katarzynę Bondę nie trzeba wielu osobom przedstawiać, albowiem jest uważana za królową polskiego kryminału oraz jest najpopularniejszą rodzimą  autorką powieści kryminalnej. Bonda zadebiutowała w 2007 roku powieścią "Sprawa Niny Frank", tym samym rozpoczynając cykl książkowy z głównym bohaterem Hubertem Meyerem, Wraz z nowym cyklem, wprowadziła ona do polskiej literatury motyw oraz postać psychologa śledczego. Autorka w 2008 roku wydała również książkę "Polskie morderczynie", a w 2014 roku rozpoczęła nowy cykl "Cztery żywioły Saszy Załuskiej", czyli tetralogię, z której do tej pory ukazały się dwa pierwsze tomy "Pochłaniacz" i "Okularnik".

Książka, na której skupię się dziś to "Florystka" i jest to trzecia i ostatnia część cyklu z psychologiem śledczym Hubertem Meyerem. Muszę z żalem przyznać, że niestety nie miałam możliwości przeczytania poprzednich tomów, jednak mam nadzieję, że wkrótce się to zmieni.

Głównym bohaterem jest ww. Huber Meyer, pochodzący z Katowic, w średnim wieku, z początku pracujący w policji, jednak z czasem dzięki własnym staraniom z komendach zaczęto tworzyć posady profilerów, czyli psychologów śledczych. W tej części książki Huber, mimo, że jest autorytetem wśród polskich profilerów, to jego reputacja została nadszarpnięta, poprzez błąd, który popełnił w ostatnim śledztwie. W związku z błędem, Meyer postanawia rzucić pracę w policji, oddać odznakę i przeprowadzić się do Jakunówka - do domu jego rodziców, w środku lasu z dala od cywilizacji. Z czasem jednak jego sielanka zaczyna się komplikować razem z pojawieniem się w książce nowych postaci oraz zaskakujących wątków.

Akcja toczy się w dwóch płaszczyznach, pierwsza, główna - służbowa, Meyer zgadza się pomóc w rozwikłaniu zagadki zaginięcia małoletniej dziewczynki - Zosi, oraz w drugiej-prywatnej - ktoś próbuje wrobić głównego bohatera przy okazji skutecznie uprzykrzając mu życie. Jeżeli chodzi o główny wątek, to sprawa mimo, że z początku wydaje się być łatwa, bardzo szybko zaczyna się coraz bardziej komplikować - dowiadujemy się, że w tej okolicy kilka lat wstecz miała miejsce podobna zbrodnia oraz osoby, które były w nią zamieszane stają się podejrzane również w przypadku zaginięcia dziewczynki.

Oprócz Huberta, na samym początku poznajemy również Lenę, byłą studentkę i kochankę Meyera, ta młoda dziewczyna, z mimo wszystko trudną przeszłością jest zaintrygowana Meyerem, podziwiając jego pracę i chcąc się od niego uczyć. Drugą postacią jest przyjaciel Meyera z policji - Doman, to właśnie on namawia go do przyjazdu do Białegostoku i przyłączenia się do śledztwa. Oprócz tych postaci, poznajemy również tytułową Florystkę - Olę, matkę zamordowanego kilka lat wcześniej Amadeusza, która jest przekonana, że go widzi, słyszy i czuje oraz postacie drugoplanowe takie jak: matka Zosi, Pilecki czy Eliza Fal.

W książce oprócz zacisza w Jakunówku, osiedli w Białymstoku, kwiaciarni florystki mamy "przyjemność" odwiedzić chyba dwa z najbardziej klimatycznych miejsc w książce - Las Wisielców oraz szpital psychiatryczny w Horoszczy.

Kolejnym wartym zwrócenia uwagi jest motyw kwiatów, szczególnie amarylisów. Autorka poprzez postacie w książce perfekcyjnie ukazuje życie człowieka w cyklu życia  tychże kwiatów. Jest to motyw znacznie uatrakcyjniający czytanie i dzięki temu książka różni się od innych typowych dla tego gatunku.

Katarzyna Bonda skutecznie zwodzi nas, czytelników podsuwając kolejnych podejrzanych, przez co non stop jesteśmy pewni, że zbrodniarzem jest co fragment to inna osoba. Sama byłam już niemal pewna kto nim jest, gdy w ostatnich kilkudziesięciu kartkach książka pokazała mi, że jest zupełnie inaczej.

"Florystka", to przede wszystkim opowieść o bezgranicznej miłośći, wrażliwości, słabościach, ale również też i o tym, jak łatwo jest manipulować i pogrywać ludźmi będącymi pod wpływem żalu, jak można doprowadzić takiego człowieka do szaleństwa, obłędu i emocjonalnej ruiny.

Podsumowanie:  Książka jest naprawdę godna uwagi każdego czytelnika lubującego się w kryminałach oraz dla każdego fana innych książek Katarzyny Bondy - na 99,9% się nie zawiedziecie. Książka jest naprawdę ciekawa, jednak myślę, że przez ogromną ilość kartek, ciężko jest ją "wciągnąć" jednym tchem, dlatego trzeba jej poświęcić kilka- kilkanaście dni. Co do fabuły jak i postaci, nie mam tutaj nic do zarzucenia. Jeżeli chodzi o dialogi, na które tak często zwracam uwagę, to wypadły niesamowicie naturalnie, co nieczęsto stwierdzam i co cieszy mnie niezmiernie. Mam nadzieję, że w nowym roku uda mi się dorwać poprzednie części cyklu z Hubertem Meyerem, ale także i serię z Saszą Załuską. Jeżeli chodzi o minusy, to jest nim przede wszystkim brak podzielenia na kilka/kilkanaście rozdziałów, dzięki temu czytałoby się książkę dużo sprawniej. Co do określenia, że Katarzyna Bonda jest królową polskiego kryminału - zgadzam się z tą opinią bezwarunkowo :)

Ocena końcowa: 7/10

ISBN: 978-83-7758-961-8

Wydawnictwo: Muza, Warszawa 2015

Liczba stron: 575