70. J.K.Rowling - Harry Potter and the Philosopher's Stone

Z radością przychodzę do Was w to świąteczne południe, gdyż przychodzę nie ze standardową recenzją, a recenzją książki, która jest znana każdemu z Was, czyli pierwszą częścią Harry'ego Pottera!

Całą serię przeczytałam mając 9-10 lat, czyli ponad 10 lat temu, dlatego pomyślałam, że ta dekada, która przeminęła, to idealny moment, by odświeżyć magię i wspomnienia tamtego czasu. By jednak czytanie nie było "takie samo", to wybrałam lekturę w ojczystym języku J.K.Rowling, czyli języku angielskim.

Przyznaję szczerze, że powrót do serii kusił mnie przez ostanie dwa/trzy lata, lecz razem z tą pokusą w parze była też niepewność i obawa, że przygoda i emocje doświadczone wraz z czytaniem nie będą już te same, gdyż jestem najzwyczajniej na to za stara. Jak bardzo się myliłam!

Oczywiście, mając 10 lat dużo łatwiej jest odebrać książkę z bohaterach, którzy są naszymi rówieśnikami, jednak mając ich już (bez dwóch miesięcy) 21, przyznaję, że czytanie było równie dobre. Wiek zobowiązuje, więc jako osoba dorosła i osoba, która pisze recenzje, nie skupiałam się stricte na fabule, ale na wielu warstwach, z których książka się składa. 

Myślę, że wprowadzenie w fabułę będzie tutaj zbędne, gdyż nawet Ci, którzy książek nie czytali, wiedzą, że jest to historia 11 letniego chłopca, który mieszka u rodziny siostry swojej matki, która wraz z jego ojcem zginęła, zamordowana przez Voldemorta, czarnoksiężnika, który mimo, że już nie tak silny jak wcześniej, tak bardzo jak odzyskania mocy pragnie również śmierci Harry'ego. Harry mimo, że o magii wcześniej nic nie wiedział, dostaje list do Hogwartu, szkoły magii i czarodziejstwa, do której trafia, szybko się tam odnajdując, i poznając zasady. Znajduje tam przyjaciół, którzy będą mu towarzyszyć do końca jego przygody i z którymi popełnia nie zawsze legalne występki, jednak zawsze motywowane dobrymi intencjami i odwagą. 

To, na co ja poświęciłam najwięcej swoich przemyśleń, to nie tylko historia opowiedziana w powieści, ale przede wszystkim zjawiska tam występujące. Solidarność, lojalność, i nieskażona niczym złym i niepoprawnym przyjaźń to piękne wartości, które warto naśladować i których nie brakuje w książce, a tak ciężko odnaleźć w realnym życiu. Mimo wszystko jednak nie tylko pozytywne wartości tu występują, ale miejsce mają również i te złe. Znajdziemy tu też śmierć, zawiść, okrucieństwo, szykanowanie, faworyzowanie czy wyalienowanie. Dlaczego o tym wspominam? Ponieważ mimo, że książka jest pozornie kierowana do młodszych czytelników, znajdują tu się uniwersalne wątki i problemy, które mają miejsce w życiu realnym niezależnie od naszego wieku, płci czy pochodzenia. Książka również na swój sposób przygotowuje do życia, pokazując, że nasza przyszłość czy teraźniejszość nie zawsze będzie usłana różami, a oprócz szczęścia i przyjaźni, przyjdzie nam również doznać śmierci, goryczy i smutku. 

A co się nie zmieniło w moim postrzeganiu książki? Otóż to, za co całą tą serię kocham, czyli magia. Magia i w dosłownym i w przenośnym znaczeniu. Magia, którą podczas czytania odczuwam i dzięki której znajduję ucieczkę od nie zawsze przyjemnej rzeczywistości i która tak uzależnia, że jestem niemal pewna, że za następne dziesięć lat (albo i wcześniej), do serii powrócę raz jeszcze.

A teraz pół żartem, pół serio - po 10 latach odnalazłam w książce również motywację do nauki, której będę potrzebować na najbliższe tygodnie i miesiące, gdyż już w czerwcu nadchodzi kolejna sesja...

Warto również zwrócić uwagę na to anglojęzyczne wydanie książki, które oprócz pięknej okładki posiada również na początku mapę Hogwartu i okolic, które jest miłym akcentem od wydawnictwa. 

Podsumowując, z perspektywy czasu widzę pewne niedopowiedzenia, których nawet nie zauważyłam za młodu,  ale które również nie przeszkadzają mi w czytaniu. Co do języka, jest zabawny, dynamiczny, bezpośredni i nie nudzi, co jest bardzo mocnym aspektem wpływającym na "czytalność" książek. Fabuła mogłaby być nieco bardziej rozbudowana jak w następnych, o ponad połowę "grubszych" tomach, lecz rozumiem, że jest to część pierwsza, swoiste zaproszenie i wprowadzenie do świata magii i czarodziejstwa. Wiem, jak bardzo schematycznie to zabrzmi, jednak inaczej się tego nie da ująć: książkę polecam każdemu, niezależnie od wieku, pochodzenia i płci; niezależnie od gatunku, w którym na co dzień się lubuje; i niezależnie od tego, czy lekturę tę ma już za sobą, ponieważ to piękna powieść, do której zawsze warto wrócić.  

Moja ocena:8,5/10
Wydawnictwo: Bloomsbury
Ilość stron: 332

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję księgarni