84. Artur Urbanowicz - Grzesznik

Marek Suchocki aka Suchy jest przywódcą gangu rządzącego Suwalskim półświatkiem. Suchy ma praktycznie wszystko, czego mogą mu zazdrościć wrogowie, mianowicie ma władzę, szacunek, pieniądze, rodzinę i młodą kochankę. Z czasem jego spokój ducha zostaje zaburzony, gdy na wolność wychodzi Grzegorz Samielewicz aka Grzesznik, jego potencjalny wróg, który w przeszłości zajmował "stanowisko" Marka.  Wraz z wyjściem na wolność Samielewicza, we względnie spokojny świat Marka zaczyna wdzierać się niepokój. Szyby w jego salonie zostają wybite, choroba matki zaczyna dawać się we znaki, a sam Marek podczas starcia z dwoma wrogimi gangsterami ulega wypadkowi, w którym doznaje urazu głowy. Po wybudzeniu się z kilkudniowej śpiączki, Marek zaczyna widzieć i słyszeć przerażające i niestworzone rzeczy, które do przyjemnych zdecydowanie nie należą. Wraz z wizjami, główny bohater (a może raczej antagonista...) otrzymuje nowe zdolności, a mianowicie zaczyna widzieć zmarłych. Gdy koszmary nocne i mroczne wizje się nasilają, Marek zaczyna odczuwać, że zwariował. Szukając pomocy u Grzesznika, psychiatry, a nawet... księdza, Marek odkrywa przerażającą prawdę, z którą będzie musiał się uporać. 

Przyznam szczerze, że początkowo nie byłam przekonana do hybrydy powieści gangsterskiej i horroru, jednak będąc cały czas pod wrażeniem debiutu autora, Gałęziste, byłam niezmiernie ciekawa nowej powieści Artura Urbanowicza. 

Początkowo, podobnie jak przy debiucie autora, przez dłuższy czas nie byłam pewna co do spójności i logiki akcji, niektóre elementy wydawały się być wręcz przesadzone, jednak im dalej wgłąb lektury, tym ciężej było mi się od niej oderwać. Gdyby nie fakt, że książkę czytałam w wersji elektronicznej na tablecie, przez co ze względu na wzrok zmuszona byłam robić dłuższe przerwy od czytania, jestem pewna, że Grzesznika pochłonęłabym w jeden weekend.

W Grzeszniku, autor mistrzowsko serwuje nam potężny plot twist w najmniej oczekiwanym momencie. Gdy już wszystko zaczyna układać się w całość i dążyć do rozwiązania, zostajemy zaskoczeni zupełnie inną perspektywą, która rzuca nowe światło na wszystkie wydarzenia i aspekty , i która diametralnie zmienia podejście nie tylko bohatera, ale również i czytelnika. Dzięki temu zabiegowi zmagania Suchockiego i działania Samielewicza trzymają w napięciu do ostatniej strony.

W powieści tej mamy do czynienia z perfekcyjnie wykreowanymi bohaterami. Pierwszy w nich to Suchy, który mimo, że uważa się za inteligenta, w rzeczywistości jest ignorantem, którego wyższość opiera się na sile fizycznej i przemocy. Drugi bohater to Grzesznik, zwany również Samielem, który choć od przemocy nie stroni, to jego największym atutem jest inteligencja i sztuka manipulacji opanowana do perfekcji. 

Tytuł "Grzesznik" odnosi się nie tylko do pseudonimu jednego z bohaterów, ale również do głównego motywu książki, jakim jest idea odpowiadania za grzechy. Grzechy, zarówno te popełnione w przeszłości, jak i te konsekwentnie powtarzane później, są tutaj tematem przewodnim, dlatego lektura ta skłoni niejednego do zrobienia własnego rachunku sumienia.

Nawiązując do książki Gałęziste, która nadal tkwi w mej pamięci, mimo, że jej klimat i tematyka różni się od Grzesznika, to nadal do cech wspólnych obu książek należy przede wszystkim lokacja akcji. W Grzeszniku również mamy do czynienia z Suwalszczyzną i sztandarowymi miejscami tego regionu takimi Cmentarzysko Jaćwingów, czy dzikie i mroczne lasy. 

Jeżeli chodzi o budowanie klimatu grozy, choć niektóre elementy, tak jak wspominałam wcześniej, sprawiały wrażenie przesadzonych, to jednak podobnie jak po poprzedniej lekturze autora, po której miałam niemały awers do lasów, tak też i po przeczytaniu Grzesznika odczuwam teraz "dyskomfort" przechodząc po zmroku obok luster ;-).

W odbiorze, książka ta może zostać uznana za kontrowersyjną, ponieważ uderza w tematy tabu, takie jak dewiacje seksualne, szeroko rozumiana moralność czy sfera duchowa i religijna. 

Podsumowując, akcja w Grzeszniku nie zatrzymuje się nawet na chwilę, oprowadzając nas po miejscach pełnych mistycyzmu, grozy i sensacji. Artur Urbanowicz serwuje nam niezwykłą wielowymiarową podróż, po skończeniu której niejeden czytelnik zacznie kwestionować rzeczywistość. 

Moja ocena: 7,5/10

Ilość stron: (w wersji elektronicznej) 742
Wydawnictwo: GMORK

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki serdecznie dziękuję jej autorowi

OFICJALNY FANPAGE KSIĄŻKI I ARTURA URBANOWICZA